Anatomía: o órgano dunha persoa é o corazón

O corazón é unha poderosa bomba muscular, bombeando sangue nunha dirección estrictamente definida. Controlar a dirección do fluxo sanguíneo e evitar o regreso de sangue catro válvulas do corazón. As dúas metades dereita e esquerda do corazón teñen dúas válvulas. Entre a aurícula dereita eo ventrículo dereito é a válvula tricúspide e no punto do tronco pulmonar do ventrículo dereito é a válvula da arteria pulmonar. Entre o atrio esquerdo eo ventrículo esquerdo hai unha válvula mitral e na vea aórtica do ventrículo esquerdo é a válvula aórtica. Anatomía: o órgano dunha persoa - o corazón - é o máis importante fronte ao cerebro.

Válvulas tricúspidas e mitrales

As válvulas tricúspidas e mitral son chamadas atrioventriculares, xa que están localizadas entre as aurículas e os ventrículos nas metades dereita e esquerda do corazón. Consisten nun tecido conectivo denso e están cubertos de endocardio, unha capa fina que revestía a superficie interna do corazón. A superficie superior das válvulas é suave, e na parte inferior hai acordos de tecido conxuntivo que serven para achegar os folletos. A válvula tricúspide ten tres válvulas, ea válvula mitral ten dúas válvulas (tamén se denomina bivalvo). A válvula mitral obtivo o seu nome debido á semellanza en forma coa mitra do bispo.

Válvula arterial pulmonar

A válvula arterial pulmonar sitúase no punto de saída do tronco pulmonar do ventrículo dereito. O tronco pulmonar leva sangue do corazón aos pulmóns. Directamente por encima das aletas da válvula da arteria pulmonar atópanse pequenas cavidades cheas de sangue e impiden a adherencia das válvulas á parede do tronco pulmonar cando se abre a válvula. Durante a sístole das aurículas, o sangue flúe a través das válvulas tricúspidas e mitralas abertas nos ventrículos. Durante a sístole dos ventrículos, un aumento repentino da presión conduce ao peche das válvulas atrioventriculares. Isto impide o regreso de sangue á aurora. As aletas de válvulas son mantidas por acordes, que non lles permiten abrir debido a presión nos ventrículos. Despois do peche das válvulas auriculoventriculares, o sangue flúe a través das válvulas semilunares no tronco pulmonar e na aorta. As válvulas semilunares abren debido á alta presión nos ventrículos e colácanse axiña que a sístole acaba e comeza a diástase.

Actividade cardíaca

Usando un fonendoscopio, pode escoitar que cada latido do corazón vai acompañado da aparición de dous tons cardíacos. O primeiro ton aparece ao momento da pechadura das válvulas auriculoventriculares ea segunda, ao momento de pechar a válvula da arteria pulmonar da válvula aórtica. Os acordes afástanse dos bordos e da superficie inferior das válvulas das válvulas tricúspidas e mitrales e logo son dirixidas cara a abaixo e unidas aos músculos papilares que sobresaen na cavidade ventricular.

Principio de funcionamento de acordes

Os acordes impiden a inversión das válvulas das válvulas atrioventriculares na cavidade auricular baixo a acción da presión arterial elevada durante a sístole ventricular. Están unidas ás válvulas adxacentes, o que asegura a súa pechadura axustado durante a sístole ventricular e evita que o fluxo de sangue volva ao atrio. A válvula aórtica ea válvula arterial pulmonar tamén se denominan semilunares. Están situados ao saír do sangue do corazón e impiden o regreso do sangue aos ventrículos durante a diástole. Cada unha destas dúas válvulas consta de follas en forma de media lúa, semellantes aos petos. Consisten en tecido conxuntivo e están cubertos de endotelio. O endotelio fai as válvulas suaves.