Nativa e amada
Crese que a lingua falada pola nai do neno, e para el é nativa (é, polo tanto, chamada a nai). Absórbese co leite da nai e convértese en "código". Nela, no futuro, unha persoa, como din, pensará. Se a nai eo pai falan o mesmo idioma, só resolve a situación. Se o pai é o portador doutro idioma, entón o neno entra na atmosfera de bilingüismo (ou bilingüismo). E isto tamén é marabilloso. Porque se segues certas regras, o bebé aprenderá os dous idiomas desde a primeira infancia. A condición principal para iso: os pais deben adherirse a cada lingua específica, é dicir, a nai fala co bebé en ruso, eo pai - en ucraniano (inglés, francés, alemán, etc.). Isto asegura ao neno dun hodgepodge na túa cabeza e podes estar seguro de que, logo de falar, dará "perlas" en ambos os dous idiomas e non os confundiremos. Con todo, prepárese para o seguinte matiz: os psicólogos din que os nenos que crecen nas familias bilingües despois comezan a falar; as migas necesitan máis tempo para aprender a cantidade "dobre" de información, proceso, análise e digerilo por si mesmos. ter medo, ademais de non pospoñer o estudo da segunda lingua para máis tarde, porque só na primeira infancia o cerebro do neno é plástico (ata un ano o cerebro desenvolve nun 70%, os restantes 20 son por un período de ata 4 anos e só o 10% para o resto ¡vida!). Calquera adestramento dáselle a un Ata un ano con mínimo esforzo.
Unha lingua ou unha mova?
As familias ucranianas modernas a miúdo enfróntanse a un incidente máis: na casa a familia fala rusa, e para o neno esta lingua tórnase nativa, e axiña que se envellece e entra no contorno social (xardín de infancia, escola), verifícase que necesita saber máis e a lingua ucraniana. O problema é que, ao haberse acostumado a "pensar en ruso", o neno dificilmente pode adaptarse no ambiente de fala ucraniana, o que pode afectar negativamente aspectos como, por exemplo, o rendemento escolar, a falta de comprensión, seguido da incerteza, a rixidez ea rixidez. Como evitalo Primeiro de nada, dá por sentado que, por moito que protexa ao neno desde a segunda lingua, tamén debe enfrontarse á lingua ucraniana, e isto é realmente correcto e saudable. - vivimos en Ucraína, significa, debe coñecer a lingua e a historia do país. Segundo, se o neno da cuna escoitará o discurso de Ucrania, non terá un bloque psicolóxico diante del, non o percibirá como unha linguaxe "diferente", alienígena e infusión no ambiente social non será estresante. . E en terceiro lugar, como xa dixemos, canto máis un neno aprende, os seus horizontes máis ricos e máis amplos serán. Por que limitalo? Sabendo só unha lingua, enfrontará constantemente o problema de elección, e non terá que facelo pola súa propia vontade, senón obedecer ás circunstancias. Isto aplícase á elección da escola e da educación superior, no futuro - e traballar. Estabamos convencidos de que necesitabamos ambas as linguas? Comezamos a aprender. Isto só é facelo de forma adecuada e orgánica.
Como debo falar?
A situación é simplificada se un dos adultos fala ben de Ucrania. Por certo, pode ser unha avoa. O principal é que o neno a vexa a miúdo. Entón non só poderá unirse a ela, senón que tamén percibirá a linguaxe na que fala como propia. Se decides invitar unha babá a un bebé, elixe un falante ucraniano, isto tamén dará bos resultados. Aínda mellor é a opción, na que un dos pais falará en ucraíno. Verdade, ás veces é difícil, porque aquí xa un adulto terá que reconstruír completamente. Ademais, o microclima enteiro da comunicación na familia cambiará. Pero as permutacións internas son temporais, acostumbrarás rapidamente ao novo aliñamento das forzas da familia e o efecto será sorprendente no tempo. Sucede que os pais serían felices, pero non é posible adherirse a unha distribución permanente por lingua. ¿Que facer nesta situación? Fale co neno en ruso e ucraíno. Basta lembrar o matiz importante: o mozo este cambio de linguas deberá ser constantemente explicado. Entón, dígalle ao bebé sobre os animais, diga o nome da besta en ruso e, a continuación, especifique: "E agora vou dicirche o que se chama en ucraniano" - e nomealo. Así, asegurarás que o neno mesture linguas na súa pequena cabeza, xa que cada vez que se cambia a ucraniano, avisaráselle. E o neno aprenderá que hai unha diferenza entre eles.
E canta para o neno as cancións de cea ucraínas. Ler libros en ucraíno, contar contos. Parece que o bebé non entende nada, pero non o é. Todo está escrito no subcórtex e todo debe aplicarse no seu debido tempo. Se non coñece a Ucraíno en absoluto, non se desespere neste caso. Agora hai unha gran cantidade de gravacións de audio con contos de fadas e cancións en lingua ucraniana. Brillantes e melódicas, probablemente lles guste o seu bebé. Organice sesións de semellante inmersión en discurso de Ucrania, non só enriquecerá a equipaxe do coñecemento do neno, senón que tamén se converterá nunha excelente actividade de desenvolvemento para el: familiarizaráche coa cultura ucraína, a mentalidade ea historia. Tenta asegurar que no teu contorno hai falantes do discurso ucraíno. Quizais, estes son amigos da familia, colegas, nais, a quen coñeceu nunha camiña. Os beneficios serán para todos: o teu pequeno unirase ao fermoso discurso ucraniano, eo neno desa familia irá ao ruso, os portadores dos que estás. Non hai que esquecer que os nosos fillos teñen unha oportunidade única de converterse en poliglots reais desde o nacemento. Despois estudarase fácilmente o estudo e outras linguas (estranxeiras).
Discurso cuidadoso e incorrecto!
Ás veces é mellor estar en silencio que dicir algo mal. O máis pernicioso para aprender outra lingua é enfrontarse a unha actitude descoidada cara a ela. É importante que o discurso ucraíno que escoitará o seu bebé será literario e literario. E non era unha mestura de "francés con Nizhny Novgorod". A mestura analfabeto das dúas linguas máis belas, ademais de destruír o desenvolvemento do neno desde o camiño correcto, tamén é prexudicial, xa que é extremadamente difícil erradicar a información incomprendida na infancia.