En tempos antigos coñeceuse o arroz do mar xaponés. En Europa e Rusia, veu desde Xapón e China no século XIX. En Rusia ao principio chamábase arroz "ultramarino", xa que foi traído doutro país. Posteriormente coñeceuse como "arroz vivo" debido ao feito de que, coa constante observación do crecemento do arroz na auga, o proceso de respiración e crecemento dos microorganismos era notábel. O arroz mariño é a formación que ocorre ao pegar bacterias acuáticas. Exteriormente, parece un arroz cocido. O arroz de mar é un microorganismo e un fungo que teñen unha composición química complexa: aldehídos, vitaminas, ácidos orgánicos, alcoholes, ésteres, encimas, resinas e substancias graxas. As vitaminas C, D e encimas incluídas fortalecen a inmunidade, promoven o correcto curso dos procesos fisiolóxicos no corpo e favorecen a perda de peso.
No arroz hai propiedades útiles, a saber, ácidos graxos (Omega-3), que substitúen ácidos graxos nocivos (Omega-6). As encimas contidas no arroz descompoñen as proteínas, as graxas e os carbohidratos no corpo e o ácido fólico elimina a graxa, participa na síntese das proteínas e afecta a recuperación dos glóbulos vermellos. O ácido glucurónico mellora o metabolismo na cartilaxe da columna vertebral e nas articulacións. A enzima proteasa esconde as proteínas e disolve os coágulos sanguíneos, ea enzima amilasa escava o amidón. Existe unha pequena cantidade de alcohol no arroz do mar que impide o desenvolvemento de enfermidades cardiovasculares.
O consumo regular de arroz do mar dá resultados positivos e prevén a aparición de moitas enfermidades.
As calidades positivas do arroz xaponés:
baixa a presión arterial;
aumenta a inmunidade;
mellora o metabolismo;
impide o desenvolvemento da aterosclerose;
promueve a perda de peso;
prevén a enfermidade periodontal ea estomatite;
reduce o risco de desenvolver neoplasias tumorais;
ten un efecto beneficioso sobre o estado do tracto gastrointestinal.
O arroz de mar xaponés tamén se pode usar con fins cosméticos. A bebida tonifica ben, refresca, alisa a pel e limpa a partir de células mortas. Podes facer mascarilla e máscara. Se lavas o cabelo, fanse suaves e brillantes. Podes usar infusión de arroz para a desinfección da boca. Cando se produce unha enfermidade articular, deberíanse realizar fregamentos e baños. E se o engades ao baño ao bañarse, alivia a fatiga e dá enerxía.
Aínda que a bebida é absolutamente inofensiva, o seu uso debe ser abandonado ás persoas:
con úlcera péptica do estómago e duodeno;
con maior acidez;
con diabetes (contén azucre).
Como preparar unha bebida: 3 culleres de sopa de azucre disolto en 1 litro de auga non esterilizada e mordida e verter nun frasco con 10 a 15 pasas e 4 cucharadas de arroz de mar xaponés. Infundir durante 2 días a temperatura ambiente. A continuación, colar e beber. Unha bebida preparada debe almacenarse na heladera. Os grans de arroz restantes son lavados con auga corrente e prepárase unha nova bebida. O arroz de mar despois de varios preparativos aumenta de tamaño, polo que pode dividirse e insistir noutro banco. Tomar infusión na cantidade de 100-150 ml durante 20 a 30 minutos antes das comidas. Dose única para nenos menores de 3 anos - 50 ml. Os nenos con máis de tres anos poden recibir 50-100 ml. Dado que este mar arroz consiste en microorganismos tipo léveda, a súa maduración depende da temperatura.
Na estación quente é suficiente durante aproximadamente un día e a infusión estará lista. A bebida preparada pode almacenarse na heladera por non máis de 48 horas e o arroz extra pode almacenarse nun recipiente de vidro por non máis de 5 días. A bebida refrixerada é moi agradable ao gusto. El me recorda o kvass caseiro. Quenta a sede moi ben e é considerada unha bebida tónica. O coidado dela na casa non require moito esforzo, tempo e esforzo material.